....

خیلی تنبل شدم نه؟ اصلن حس نوشتن هیچی را ندارم  کلی حرف واسه گفتن دارم غرغر کردن فهش دادن! اما تا میام اینجا میگم بی خیال بنویسم که چی بشه ؟اونیکه باید این حرفها رو بخونه که نمی دونه باید اینجا رو بخونه !!!!  

چند روز پیش دعوای شدیدی با امید داشتم  و با گریه رفتم خوابیدم شب خواب خیلی بدی دیدم خواب دیدم نی نی بدنیا آمده خیلی هم ناز بود اما مریض بود و صورتش پر از لکه های سیاه بود خیلی ترسیدم از بس همه بهم میگن اینروزا حواست باشه زیاد عصبی نشی ناراحت نشو روی بچه اثر میذاره .صبح که بیدار شدم خیلی عذاب وجدان داشتم و همش نگران بودم که نکنه بخاطر عصبانیت  نی نی ناقص بشه تا چند روز خودم سرزنش کردم حتی به امید هم گفتم اونم خیلی ناراحت شد بعد از اون تصمیم گرفتم که حساسیتم را نسبت به رفتارها و بی توجهی های امید کمتر کنم  و امید را با این شرایطی که هست بپذیرم چاره جز این ندارم البته خداییش نمیتونم بگم اون خیلی بد و من فرشته ! اما خوب خیلی با مرد رویایی من فاصله داره و تو خیلی چیزا با هم اختلاف نظر داریم اما چکارش میشه کرد ازدواج های سنتی تقریبن همشن همینطورین! 

درعوض میشینم به خوبیهای امید فکر میکنم و مهربونی هایی که بعضی وقتا میکنه و ازین به بعد سعی میکنم بیشتر از اونا حرف بزنم اینطوری بهتره حداقل برای این دوران من بهتره!